Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Measuring Presidential Powers: New Governmental Design in Turkey

Yıl 2021, Cilt: 70 Sayı: 3, 1013 - 1105, 22.10.2021

Demet Çelik Ulusoy

https://doi.org/10.33629/auhfd.868883

Öz

The newly adopted governmental system in Turkey it has been confronted with a kind new government practice since the declaration of the republic in 1923. The constitutional amendments made in 2017 have primarily created a tremendous change in the structure of the executive and created an executive body as it is in pure presidentialism in terms of constitutional history of Turkey. This new system, which is not a pure presidential system, is called the Turkish type presidential system and it has led to the occurrence of the most powerful president in the Turkish constitutional history. The president is also highly competent with regard to the powers of ministers in other less developed democratic countries. In this study, the powers of the president will be examined and measured through the legal framework of the new consti-tutional character in Turkey. Sustainable democracy entails that democratic mindfulness is improved on the part of people and its governments. Also by measuring the powers it will be put forward whether the government system is defined among the existing classifications. Finally an evaluation of topics with legislative and non-legislative powers of the presidents with the most powerful presidents will be pre-sented. Sustainability to governments and presidents may not be in the same proportion with the sustainable democracy.

Anahtar Kelimeler

Presidential systems hyper-presidentialism presidential powers presidential legislative powers of the president non- legislative powers of the president

Kaynakça

  • Ataay, F. (December 2013). Adalet ve Kalkınma Partisi'nin ‘Başkanlık Sistemi’ Önerisi Üzerine Değerlendirme. Alternatif Politika, 5(3), 266-294.
  • Board, H. E. (2017). Decision 663. Turkey: YSK.
  • Boyunsuz, Ş. Ö. (2016). The AKP'S proposal for a “Turkish type of presidentialism” in comparative context. Turkish Studies, 17(1), 68-90. Retrieved 3 12, 2019, from https://tandfonline.com/doi/full/10.1080/14683849.2015.1135064
  • Bulmer, E. (2017). Presidential Legislative Power: International IDEA Constitution-Building Primer 15. International Institute for Democracy and Electoral Assistance (International IDEA).
  • Carey, J. M., & Shugart, M. S. (1998). Calling Out the Tanks or Filling Out the Forms? In J. M. Carey, & M. S. Shugart (Eds.), Executive Decree Powers (pp. 1-34). New York: Cambridge University Press.
  • Cheibub, J. A. (2007). Presidentialism, Parliamentarism, and Democracy. New York: Cambridge University Press.
  • Dinler, V. (2018). Cumhurbaşkan(lığ)ı İşlemlerinin Uygulamada Denetimi ve Kanunsuz Emir. İstanbul: Kamu Hukukçuları Platformu. Retrieved 5 10, 2019, from http://www.kamuhukukculari.org/upload/dosyalar/Veysel_Dinler.pdf
  • Eren, A. (2019). Anayasa Mahkemesinin Kanun Hükmünde Kararnamelere İlişkin İçtihadı Doğrultusunda Cumhurbaşkanlığı Kararnamelerinin Değerlendirilmesi. Anayasa Yargısı, 36(1), 1-72.
  • Esen, S. (2016/4). 2016 Anayasa Değişiklik Teklifinin Değerlendirilmesi. TBB Dergisi.
  • Fish, M. S., & Kroenig, M. (2009). The Handbook of National Legislature (1 ed.). Cambridge: Cambridge University Press.
  • Fish, S. M. (2003). The Impact of the 1999–2000 Parliamentary and Presidential Elections on Political Party Development. In V. H. (Eds.) (Ed.), The 1999–2000 Elections in Russia: Their Impact and Legacy (pp. 186-212). Cambridge: Cambridge University Press.
  • Fortin, J. (2012). Measuring presidential powers: Some pitfalls of aggregate measurement. International Political Science Review, 34(1), 91-112.
  • Frye, T. (1997). A Politics of Institutional Choice Post-Communist Presidencies. Comparative Political Studies, 30(5), 523-552. Retrieved 3 12, 2019, from http://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0010414097030005001
  • Goplerud, M., & Schleiter, P. (2016). An Index of Assembly Dissolution Powers. Comparative Political Studies, 49(4), 427-456.
  • Gönenç, L. (2007). Hükümet Sistemi Tartışmalarında Başkanlı Parlamenter Sistem Seçeneği. Güncel Hukuk(44), 39-43.
  • Gönenç, L. (2018). Uygulamada Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi. Ankara: TEPAV. https://www.tepav.org.tr/upload/files/1526884486-7.Uygulamada_Cumhurbaskanligi_Hukumet_Sistemi.pdf adresinden alındı
  • Gönenç, L., & Kontacı, A. E. (2019). 2017 Tarihli Anayasa Değişikliği Sonrasinda Yasama - Yürütme İlişkileri (Legislative – Executive Relations In The Aftermath of 2017 Constitutional Amendments),. TBB Dergi, 145, 54-79.
  • Gözler, K. (2016, Mayıs 30). 1982 Anayasası Hâlâ Yürürlükte mi? Anayasasızlaştırma Üzerine Bir Deneme (Versiyon 4). Retrieved Ocak 2017, 01, from http://www.anayasa.gen.tr/anayasasizlastirma-v4.pdf
  • Gözler, K. (2018). Türk Anayasa Hukuku Dersleri (22 ed.). Bursa: Ekin Yayınevi. Ishıyama, J. T., & Kennedy, R. (2001). Superpresidentialism and Political Party Development in Russia, Ukraine, Armenia and Kyrgyzstan. Europe-Asia Studies, 53(8), 1177-1191.
  • Mainwaring, S., & Shugart, M. S. (1997). Juan Linz, Presidentialism, and Democracy: A Critical Appraisal. Comparative Politics, 29(4), 449-471.
  • Martínez-Gallardo, C. (2014). Designing Cabinets: Presidential Politics and Ministerial Instability. Journal of Politics in Latin America, 6(2), 3-38.
  • Metcalf, L. K. (1996). Presidential Power in the Russian. Journal of Transnational Law & Policy, 6(1), 125-142.
  • Metcalf, L. K. (1998). The evolution of presidential power in Estonia 1920-1992. Journal of Baltic Studies, 29(4), 333-352.
  • Metcalf, L. K. (June 2000). Measuring Presidential Power. Comparative Political Studies, 33(5), 660-685.
  • Özbudun, E. (July 2012). Presidentialism vs. Parliamentarism in Turkey. POLICY BRIEF 01, 1-4.
  • Shugart, M. S., & Carey, J. M. (1992). Presidents and Assemblies: Constitutional Design and Electoral Dynamics. Cambridge: Cambridge University Press. Retrieved 3 12, 2019, from https://books.google.com/books?id=ZMuFhQ75b64C&printsec=frontcover&dq=John+Carey/Matthew+Soberg+Shugart,+Presidents+and+Assemblies.+Constitutional+Design+and+Electoral+Dynamics,+Cambridge+1992
  • Siaroff, A. (2003). Comparative Presidencies: The Inadequacy of the Presidential, Semi-Presidential and Parliamentary Distinction. European Journal Of Political Research, 42(287), 287-312.
  • Turkey’s new presidential system. (2018, Ağustos 7). Retrieved January 5, 2019, from https://doi.org/10.1080/13567888.2018.1508950
  • Üzeltürk, S. (February 2017). Anayasa Değişikliğinde Cumhurbaşkanı. Güncel Hukuk.

Başkanlık Yetkilerinin Ölçülmesi: Türkiye’de Yeni Hükümet Sisteminin Yapısı

Yıl 2021, Cilt: 70 Sayı: 3, 1013 - 1105, 22.10.2021

Demet Çelik Ulusoy

https://doi.org/10.33629/auhfd.868883

Öz

Türkiye'de yeni hükümet sistemi yürütme gücünü önemli ölçüde değiştirmiştir. Değişiklikten, yasama ve yargı organları oldukça etkilenmişlerdir. Zira yeni sistemde yürütme oranı ve işlemleri üstün bir şekilde dönüştürüldüğünden bu etkilenme iyi yönde olmamıştır. Hükümet şekli sadece yasama ve yürütme organlarının inşası ve ilişkileri incelenerek tanımlanamaz. Yeni Türk tipi başkanlık sistemi olarak adlandırılan bu yeni sistem de yönetim biçimlerinin mevcut tanımları ve unsurlarına uyum sağlayamamaktadır. Ayrıca birçok araştırmacı, yeni sistemdeki Başkan'ın saf başkanlık sistemlerindekilerden daha güçlü olduğuna işaret ediyor. Buna ek olarak hiper başkanlık modellerinde başkanlık sistemindeki modellerden daha güçlü başkanlar olduğuna dikkat ediliyor. Bu yüzden öncelikle yeni sistemin farklı başkanlık sistemleri örüntüleri esas alınarak genel olarak tanımı yapılmalıdır. Öte yandan, geleneksel yöntemlerle yeni hükümet şekli tanımlanamayacağından Cumhurbaşkanı'nın yetkilerine göre yeni sistem analiz edilmeye çalışılacaktır. Buna göre amaç hükümet sistemini değerlendirmek ve teorik olarak iddia edildiği gibi aşırı güçlere sahip iyi kurulmuş bir başkan olup olmadığını belirlemektir. Saf başkanlık sistemi ve hiper başkanlık olarak nitelenen örneklerdeki başkanların yetkileri, yeni sistemdeki Başkan’ın yetkileriyle karşılaştırılacaktır. Son olarak, hükümet sisteminin çerçevesi tartışılırken, hükümetin şekli ve Başkan’ın tartışmalı birçok yetkisi hakkındaki tartışmalara da değinilecektir.

Anahtar Kelimeler

Başkanlık sistemleri hiper-başkanlık başkanlık yetkileri başkanın yasama yetkileri başkanın yasama dışı yetkileri

Kaynakça

  • Ataay, F. (December 2013). Adalet ve Kalkınma Partisi'nin ‘Başkanlık Sistemi’ Önerisi Üzerine Değerlendirme. Alternatif Politika, 5(3), 266-294.
  • Board, H. E. (2017). Decision 663. Turkey: YSK.
  • Boyunsuz, Ş. Ö. (2016). The AKP'S proposal for a “Turkish type of presidentialism” in comparative context. Turkish Studies, 17(1), 68-90. Retrieved 3 12, 2019, from https://tandfonline.com/doi/full/10.1080/14683849.2015.1135064
  • Bulmer, E. (2017). Presidential Legislative Power: International IDEA Constitution-Building Primer 15. International Institute for Democracy and Electoral Assistance (International IDEA).
  • Carey, J. M., & Shugart, M. S. (1998). Calling Out the Tanks or Filling Out the Forms? In J. M. Carey, & M. S. Shugart (Eds.), Executive Decree Powers (pp. 1-34). New York: Cambridge University Press.
  • Cheibub, J. A. (2007). Presidentialism, Parliamentarism, and Democracy. New York: Cambridge University Press.
  • Dinler, V. (2018). Cumhurbaşkan(lığ)ı İşlemlerinin Uygulamada Denetimi ve Kanunsuz Emir. İstanbul: Kamu Hukukçuları Platformu. Retrieved 5 10, 2019, from http://www.kamuhukukculari.org/upload/dosyalar/Veysel_Dinler.pdf
  • Eren, A. (2019). Anayasa Mahkemesinin Kanun Hükmünde Kararnamelere İlişkin İçtihadı Doğrultusunda Cumhurbaşkanlığı Kararnamelerinin Değerlendirilmesi. Anayasa Yargısı, 36(1), 1-72.
  • Esen, S. (2016/4). 2016 Anayasa Değişiklik Teklifinin Değerlendirilmesi. TBB Dergisi.
  • Fish, M. S., & Kroenig, M. (2009). The Handbook of National Legislature (1 ed.). Cambridge: Cambridge University Press.
  • Fish, S. M. (2003). The Impact of the 1999–2000 Parliamentary and Presidential Elections on Political Party Development. In V. H. (Eds.) (Ed.), The 1999–2000 Elections in Russia: Their Impact and Legacy (pp. 186-212). Cambridge: Cambridge University Press.
  • Fortin, J. (2012). Measuring presidential powers: Some pitfalls of aggregate measurement. International Political Science Review, 34(1), 91-112.
  • Frye, T. (1997). A Politics of Institutional Choice Post-Communist Presidencies. Comparative Political Studies, 30(5), 523-552. Retrieved 3 12, 2019, from http://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0010414097030005001
  • Goplerud, M., & Schleiter, P. (2016). An Index of Assembly Dissolution Powers. Comparative Political Studies, 49(4), 427-456.
  • Gönenç, L. (2007). Hükümet Sistemi Tartışmalarında Başkanlı Parlamenter Sistem Seçeneği. Güncel Hukuk(44), 39-43.
  • Gönenç, L. (2018). Uygulamada Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi. Ankara: TEPAV. https://www.tepav.org.tr/upload/files/1526884486-7.Uygulamada_Cumhurbaskanligi_Hukumet_Sistemi.pdf adresinden alındı
  • Gönenç, L., & Kontacı, A. E. (2019). 2017 Tarihli Anayasa Değişikliği Sonrasinda Yasama - Yürütme İlişkileri (Legislative – Executive Relations In The Aftermath of 2017 Constitutional Amendments),. TBB Dergi, 145, 54-79.
  • Gözler, K. (2016, Mayıs 30). 1982 Anayasası Hâlâ Yürürlükte mi? Anayasasızlaştırma Üzerine Bir Deneme (Versiyon 4). Retrieved Ocak 2017, 01, from http://www.anayasa.gen.tr/anayasasizlastirma-v4.pdf
  • Gözler, K. (2018). Türk Anayasa Hukuku Dersleri (22 ed.). Bursa: Ekin Yayınevi. Ishıyama, J. T., & Kennedy, R. (2001). Superpresidentialism and Political Party Development in Russia, Ukraine, Armenia and Kyrgyzstan. Europe-Asia Studies, 53(8), 1177-1191.
  • Mainwaring, S., & Shugart, M. S. (1997). Juan Linz, Presidentialism, and Democracy: A Critical Appraisal. Comparative Politics, 29(4), 449-471.
  • Martínez-Gallardo, C. (2014). Designing Cabinets: Presidential Politics and Ministerial Instability. Journal of Politics in Latin America, 6(2), 3-38.
  • Metcalf, L. K. (1996). Presidential Power in the Russian. Journal of Transnational Law & Policy, 6(1), 125-142.
  • Metcalf, L. K. (1998). The evolution of presidential power in Estonia 1920-1992. Journal of Baltic Studies, 29(4), 333-352.
  • Metcalf, L. K. (June 2000). Measuring Presidential Power. Comparative Political Studies, 33(5), 660-685.
  • Özbudun, E. (July 2012). Presidentialism vs. Parliamentarism in Turkey. POLICY BRIEF 01, 1-4.
  • Shugart, M. S., & Carey, J. M. (1992). Presidents and Assemblies: Constitutional Design and Electoral Dynamics. Cambridge: Cambridge University Press. Retrieved 3 12, 2019, from https://books.google.com/books?id=ZMuFhQ75b64C&printsec=frontcover&dq=John+Carey/Matthew+Soberg+Shugart,+Presidents+and+Assemblies.+Constitutional+Design+and+Electoral+Dynamics,+Cambridge+1992
  • Siaroff, A. (2003). Comparative Presidencies: The Inadequacy of the Presidential, Semi-Presidential and Parliamentary Distinction. European Journal Of Political Research, 42(287), 287-312.
  • Turkey’s new presidential system. (2018, Ağustos 7). Retrieved January 5, 2019, from https://doi.org/10.1080/13567888.2018.1508950
  • Üzeltürk, S. (February 2017). Anayasa Değişikliğinde Cumhurbaşkanı. Güncel Hukuk.
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Hukuk
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Demet Çelik Ulusoy 0000-0002-5542-9467

Yayımlanma Tarihi 22 Ekim 2021
Gönderilme Tarihi 26 Ocak 2021
Kabul Tarihi 5 Nisan 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 70 Sayı: 3

Kaynak Göster

Chicago Çelik Ulusoy, Demet. “Measuring Presidential Powers: New Governmental Design in Turkey”. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 70, sy. 3 (Ekim 2021): 1013-1105. https://doi.org/10.33629/auhfd.868883.
.